Een klant van Danny Dreyer, de founding father van ChiRunning, noemde het “running without your legs”. Een mooie benaming. Door de ontspanning, de beweging van je benen naar achter en je voeten die onder je knieën landen, wordt de weg als een loopband. Je benen hoeven niet meer te werken om vooruit te komen. Je hoeft zelf niet meer te werken, alleen maar ontspannen. Geen kracht.
Wie wil dat nou niet. Lopen zonder kracht te gebruiken! Zo efficiënt mogelijk. En blessurevrij! Het was dit wat mij in 2013 deed besluiten me in te schrijven voor een weekend op Terschelling met Master Instructor Marion Meesters en Senior instructor Ans Oudejans. Inclusief mindfulness. Wat mij destijds in een hectische fase van mijn leven niet verkeerd leek. Hardlopen had ik net ontdekt als iets wat mijn hoofd tot rust kon brengen, daar kon mindfulness nog wel bij dacht ik zo.
Wat volgde in dat weekend was dat lopen zoveel gemakkelijker ging dan ik tot dan toe gedaan had. En dat was nog niet zo heel lang, nl sinds een jaar. Het was verbazend dat ik door meer ontspanning zelfs een hogere snelheid kon halen. De onderdelen van de techniek sloten logisch op elkaar aan. Zo logisch dat ik dacht waarom heeft niemand eerder dit zo bedacht? De mindfulness bleek een perfecte aanvulling, ontspanning en zijn in het moment. Body sensing, voelen wat je lichaam doet, ook tijdens het hardlopen. Thuis oefenen met behulp van de aanwijzingen op een ter plekke gemaakte video analyse en het boek van Danny Dreyer.
Runningtherapie
Inmiddels ben ik sinds 2014 instructeur. Oefen zelf wekelijks 2 a 3 keer de techniek. Combineer het met runningtherapie. Een perfectie combi. Want als je wilt gaan hardlopen om je mentaal beter te voelen, dan is het fijn als je niet steeds met blessures thuis zit. Met het hardlopen houd ik balans in mijn leven, tussen werk en privé. Mijn (werk)stress loop ik eruit. En het mooie is, met ChiRunning kun je tot op hoge leeftijd blijven lopen. Dus de pensioenleeftijd kan wat dat betreft nog omhoog. Wie doet mij wat!
Barefoot
De andere manier van lopen, vooral de middenvoet-landing, zorgde ervoor dat ik steeds minder heeldrop in mijn schoenen wilde. Steeds platter en steeds minder demping. Ik wil de grond voelen, wat mijn voeten doen, hoe ze neer komen. Uiteindelijk ging ik op minimalistische schoenen lopen. En nu heb ik geen andere schoenen meer. Het is een geleidelijk proces geweest. Te snel langere afstanden hardlopen op minimalistische schoenen is vragen om blessures. De ervaring met deze manier van lopen geef ik graag door, in combinatie met de techniek en dus ook de schoenen. Wil je barefoot lopen? Volg een workshop en probeer de schoenen zelf uit.